• polski
  • Mapa Murali 2019
  • Turystyka
  • Kulinaria
  • Kultura
  • Historia
  • Współpraca
    • Partnerzy Bloga
    • Wycieczki na Podlasie
    • Oferta dla właścicieli obiektów
  • Dokąd się wybierasz?
    • Białystok
    • Podlasie
    • Suwalszczyzna
    • Ziemia Łomżyńska
    • Białoruś i Litwa
  • Przewodnik turysty
  • Kontakt
  • Home
  • O autorce
  • Home
  • O autorce
Facebook Twitter Pinterest Linkedin Instagram
Bialystok Subiektywnie
Blog regionalno-turystyczny o Podlasiu i Podlaskiem
  • polski
  • Mapa Murali 2019
  • Turystyka
  • Kulinaria
  • Kultura
  • Historia
  • Współpraca
    • Partnerzy Bloga
    • Wycieczki na Podlasie
    • Oferta dla właścicieli obiektów
  • Dokąd się wybierasz?
    • Białystok
    • Podlasie
    • Suwalszczyzna
    • Ziemia Łomżyńska
    • Białoruś i Litwa
  • Przewodnik turysty
  • Kontakt
Strona główna » Kultura » Biała siła, czarna pamięć. Recenzja spektaklu
Kultura

Biała siła, czarna pamięć. Recenzja spektaklu

Anna 23/06/2016 Białystok, Jagiellonia, Podlasie, podlaskie, recenzja, teatr Leave a Comment

Skandal po białostocku

W związku z książką Marcina Kąckiego „Białystok. Biała siła, czarna pamięć” przetoczył się nad miastem miłosierdzia istny huragan. Wymiatał i zdzierał maski, doprowadzał tych i owych do białej gorączki. Żeby nie być w tyle, Białystok Subiektywnie też popełnił odpowiednią recenzję 😉 Jakby tego było mało, kilka miesięcy po wydaniu książki na horyzoncie pojawiła się groźba wystawienia spektaklu opartego na tym perfidnym reportażu! Ach co to był za nerwowy czas! Protesty, marsze, interwencje, próby blokowania  premiery – innymi słowy… Białystok na wszelkich możliwych, medialnych językach.

Biała siła czarna pamięć spektakl (1)Jednakowoż jeszcze Polska nie zginęła. 16 kwietnia 2016 roku w atmosferze grozy i niepewności Teatr Dramatyczny im. Aleksandra Węgierki w Białymstoku pokazał sztukę Biała siła, czarna pamięć. Nikt nikogo nie pobił, nikt nie dostał zawału, pierwsze recenzje entuzjastyczne. Uffff…

Biała siła, czarna pamięć – adaptacyjny majstersztyk

Każdy kto czytał książkę Kąckiego zastanawiał się jak u licha można ją przenieść na scenę? Różnorodność wątków i przestrzeni (tu Żydzi z Łap a tu białostoccy kibole, tu Jedwabne a tam cud sokólski, tu disco polo w Jeżewie a tam Wyklęci w Hajnówce)  oraz rozbieżność czasowa poszczególnych scen – od międzywojnia aż po rok 2015 –  to istna adaptacyjna łamigłówka! Zarówno reżyser jak i twórca adaptacji zasługują, moim subiektywnym zdaniem, na najwyższe noty. Dobór scen oraz rozłożenie akcentów – idealne! Brak niektórych motywów z książki nie zmienia wymowy i nie umniejsza tych drażliwych tematów dla zbadania których Kącki do Białegostoku przyjechał. Sztuka daje do myślenia i jest przejrzysta nawet dla obywateli, co to się przebrzydłą lekturą nie skalali (i nie mają zamiaru!)

Koniec i bomba, kto nie był ten trąba?!

Przyznam szczerze, że na premierę Białej siły się nie załapałam. Jak to się u nas mawia – to nie piekarnia, jeszcze się zdąży. Niestety, niestety perturbacje związane z wymianą dyrektora Teatru Dramatycznego zmusiły mnie do głębszych przemyśleń. Obym się myliła…ale jeżeli jedyny słuszny i namaszczony kandydat zostanie w końcu szefem Węgierek…to spektakl może być zwyczajnie zdjęty i się nie zdąży. Szkoda by było bo to świetna rzecz!

Biała siła czarna pamięć spektakl (3)

Już na początku sztuki widz dostaje ostrą dawkę adrenaliny. Nie zdradzę oczywiście dlaczego ciśnienie idzie w górę ale… to wyśmienity strzał! Bliski kontakt widowni z aktorami nie pozostaje bez znaczenia.

Pierwsza scena – wręcz pyszna! Z przytupem i bez ogródek – pojechane po nas Białostoczanach i po naszych dumnych władzach. Nikt się nie zbuntuje gdyż wszyscy pękają ze śmiechu. Oczyszczająca szydera z białostockiego samozachwytu i dwu-religijnego uniesienia. Bo wszyscy jesteśmy pokropieni przez kościół katolicki i cerkiew prawosławną, nieprawdaż 😉

Cechy tego spektaklu to: kpina, przerysowania, groteskowa paplanina a co najważniejsze … dające do myślenia zestawienie postaw i poglądów. Gdyby jednak znaleźli się widzowie odporni na subtelny, podprogowy przesył to złamią ich Gombrowiczowskie, proste i uparte, tysiąckrotne powtórzenia, jak buch-bachem z „Transatlantyku”. To co najważniejsze dotrze do każdego!

Ogólnie rzecz biorąc „Biała siła, czarna pamięć” często wywołuje u widzów zdrowy rechot ale solą spektaklu jest tych kilka scen, kiedy ma się ochotę krzyczeć: „Ratunku! K…a mać ja nie chcę żeby u nas tak było!”.

Biała siła, czarna pamięć spektakl (4)

W tym zachwycie poszukajmy może jakiejś dziury w całym…umiemy, umiemy pojechać bez pardonu! Tym razem jednak trudno będzie. W moim odczuciu sztuka ma tylko jedną (!) drobną dłużyznę – a jestem na to ogromnie wyczulona. Scenografia, mój kolejny konik. Przykro mi, nie czepię się tym razem – wręcz przeciwnie, gra świateł i cieni idealnie buduje emocje wokół scen.

Doskonała gra aktorska, nietypowe rozwiązania adaptacyjne i ogromna dawka autoironii . Już dawno Teatr Dramatyczny im. A. Węgierki nie zrobił tak dobrej sztuki. Nie zdejmować, grać, grać i grać!

 

Zdjęcie główne do wpisu pochodzi ze strony internetowej  Teatru Dramatycznego im. A. Węgierki w Białymstoku.

 

 

 

Poprzedni artykuł Tartalina. Małe bistro z wielką przyszłością
Następny Artykuł Soce. Wieś podlaskich Indian. część 1

O Autorce

Anna

Anna jest przewodnikiem turystycznym PTTK i serdecznie zaprasza na Podlasie. Blog led by licensed tour guide. Leisure, Travel & Tourism in Podlasie.

Przeczytaj również

  • Muzeum w Tykocinie

    Muzeum w Tykocinie. Dom Talmudyczny po remoncie. Recenzja i galeria nowej wystawy stałej

    03/05/2022
  • Muzeum Pamięci Sybiru

    Muzeum Pamięci Sybiru w Białymstoku. Zwiedzanie, galeria. Wskazówki przewodnika

    08/04/2022
  • pomniki Białegostoku

    Pomniki białostockie. Historia mniej i bardziej znanych monumentów. Część 2

    15/01/2022

Zostaw komentarz

Anuluj pisanie odpowiedzi

Szukaj

O mnie – Kontakt

Mam na imię Anna. Jestem przewodnikiem turystycznym i historykiem. Chciałabyś/chciałbyś przyjechać na Podlasie? Potrzebujesz planu działania i podpowiedzi, co robić w województwie podlaskim? Skontaktuj się ze mną telefonicznie: 0048 504 868 400 lub mailowo: ania@bialystoksubiektywnie.com

Najpopularniejsze posty

  • Ruiny na Podlasiu i w Podlaskiem
    Ruiny na Podlasiu i w Podlaskiem. 5 miejsc, które przeniosą Was do innego świata
  • Źródełka słynące cudami na Podlasiu
    Źródełka słynące cudami czyli 10 niezwykłych miejsc. Część 1. Epidemie na Podlasiu
  • Getto w Białymstoku
    Getto. Część 1. Losy białostockich Żydów od września 1939 do „akcji lutowej”
  • Śledzik białostocki
    Śledzik białostocki. Co to znaczy śledzikować? Trzy klasyczne przepisy na śledzia po białostocku
  • Ziołowy Zakątek
    Ziołowy Zakątek w Korycinach. Bogactwo Podlasia w pigułce. Galeria Krzysztofa Kadziewicza
  • Tawerna Fisza w Augustowie
    Tawerna Fisza. Rewolucja w augustowskiej gastronomii
  • Żydzi z Supraśla
    Żydzi z Supraśla. Losy społeczności w czasie Holocaustu. Jak ocalał syn rabina? Część 2

Polub nas na Facebooku

Social Media

Kooperacja – media

Narodowy Portal Turystyczny

Weranda Weekend

Przedsiębiorcze Podlasie

Szlaki w Polsce

Polska Nieodkryta

Polskie Radio Białystok

Obcasy Podlasia

Rzeczpospolita

Serwis Turystyczny Radia Białystok

Kurier Poranny

Zielona Linia

Telewizja Białystok

Dwójka. Polskie Radio

Munchies – Vice.com

Na Temat

Polen Journal.de

PolskieRadio.pl

Gazeta Wyborcza

Najnowsze wpisy

  • Zygmunt August na Podlasiu
    Zygmunt August na Podlasiu. Śladami ostatniego Jagiellona w 450-lecie jego śmierci
  • Muzeum w Tykocinie
    Muzeum w Tykocinie. Dom Talmudyczny po remoncie. Recenzja i galeria nowej wystawy stałej
  • Muzeum Pamięci Sybiru
    Muzeum Pamięci Sybiru w Białymstoku. Zwiedzanie, galeria. Wskazówki przewodnika
  • Meczet w Białymstoku
    Meczet w Białymstoku. Tatarzy na Podlasiu w XX i XXI wieku
  • mrowisko przepis
    Mrowisko. Przepis na litewskie ciasto szturmem zdobywające Podlasie. Kuchnia podlaska

Tagi

agroturystyka aktywny wypoczynek architektura atrakcja turystyczna atrakcje dla dzieci Atrakcje Podlasia Atrakcje Suwalszczyzny autochtoniczna ludność Białystok Cerkiew drewniany Białystok filmowe Podlasie Gwara podlaska Historia jewish białystok jewish trail kościół katolicki na Podlasiu Kraina Otwartych Okiennic kuchnia lokalna kuchnia podlaska Magia Podlasia mniejszości podlaskie Nadbużańskie Podlasie Narew Pałac Branickich Podlasie podlaskie Prawosławie Puszcza Knyszyńska recenzja restauracja slow food Supraśl Suwalszczyzna synagoga Szlak Dziedzictwa Żydowskiego szlak murali szlak tatarski sztuka Tatarzy Tykocin województwo podlaskie zabytek Zwiedzanie Podlasia Żydzi

Newsletter

Archiwum

LINKI

Długoterminowa pogoda

Rękodzieło artystyczne z Podlasia

Pasieka Ulikowo/Blog o pszczołach

Facebook Twitter Pinterest Linkedin

Meta

  • Zaloguj się
  • Kanał wpisów
  • Kanał komentarzy
  • WordPress.org
© Copyright 2014. Theme by BloomPixel.
  • polski