Dziękuję Pani Anno za cenny artykuł. Żal ściska serce, że dzisiejsi miekszańcy Białegostoku mogą nie mieć należytej świadomości o tragicznych losach naszych niedawnych przecież sąsiadów i kolegów. Mam nadzieję, że białostoccy Żydzi doczekają się kiedyś muzeum, które opowie o ich historii, życiu i tragicznej śmierci.
Pani Anno, Dziękuję za bardzo ciekawy artykuł. To ważne aby żywa historia, choć prawie zapomniana, bądź nieznana nie zginęła. Choć mogłaby dzielić to można się z niej wiele nauczyć, choćby postaw sprzyjających łączeniu ludzi. Bo nawet niegdyś stworzony syntetyczny język w zamiarach Ludwika Zamenhofa miał być narzędziem, które pozwoli zasymilować różne środowiska, religie, narodowości.. Dziś przydałoby się takie Esperanto rozumiane jako postawa na różnych poziomach, które pozwoli ludzi łączyć, budować wartość dodaną, być irrelewantnym wobec kontekstów i ponad indywidualnymi interesami. Jeszcze raz Dziękuję za przypomnienie tego ważnego rozdziału historii. Wesołych Świąt, m
Wierzymy jako białostoczanie, że piękna idea esperanto ma jeszcze przed sobą złoty czas. Dziękuję za komentarz i życzenia – prawosławne wciąż przed nami 🙂 Pozdrawiam serdecznie.
Dziękuję Pani Anno za cenny artykuł. Żal ściska serce, że dzisiejsi miekszańcy Białegostoku mogą nie mieć należytej świadomości o tragicznych losach naszych niedawnych przecież sąsiadów i kolegów. Mam nadzieję, że białostoccy Żydzi doczekają się kiedyś muzeum, które opowie o ich historii, życiu i tragicznej śmierci.
I ja bardzo liczę na to muzeum. Musi wreszcie powstać… Pozdrawiam serdecznie.
Ludzie to bydlaki
Niestety czasem nawet potrafią tacy dojść do władzy 🙁
Bardzo lubię pani blog, a teraz bardzo ważny, potrzebny i pobieżnie znany temat w naszej historii; wg mnie świetnie opisany, ciekawie, wyczerpująco.
Dziękuję.To dla mnie bardzo bardzo ważny komentarz.
Pani Anno, Dziękuję za bardzo ciekawy artykuł. To ważne aby żywa historia, choć prawie zapomniana, bądź nieznana nie zginęła. Choć mogłaby dzielić to można się z niej wiele nauczyć, choćby postaw sprzyjających łączeniu ludzi. Bo nawet niegdyś stworzony syntetyczny język w zamiarach Ludwika Zamenhofa miał być narzędziem, które pozwoli zasymilować różne środowiska, religie, narodowości.. Dziś przydałoby się takie Esperanto rozumiane jako postawa na różnych poziomach, które pozwoli ludzi łączyć, budować wartość dodaną, być irrelewantnym wobec kontekstów i ponad indywidualnymi interesami. Jeszcze raz Dziękuję za przypomnienie tego ważnego rozdziału historii. Wesołych Świąt, m
Wierzymy jako białostoczanie, że piękna idea esperanto ma jeszcze przed sobą złoty czas. Dziękuję za komentarz i życzenia – prawosławne wciąż przed nami 🙂 Pozdrawiam serdecznie.
Dzień dobry,
Korzystała Pani z materiałów Centralnej Żydowskiej Komisji Historycznej ?
Korzystałam przede wszystkim z dostępnych wspomnień, pamiętników, publikacji jakie udało mi się zdobyć w ciągu ostatnich lat…