Murale w Białymstoku. Mapa interaktywna na 2019 rok
Z pewnością będąc na Podlasiu należy obejrzeć wyjątkowe prace street artu czyli… Murale w Białymstoku. Mapa, którą przygotowaliśmy jest interaktywnym narzędziem z obszernymi opisami i dokładną lokalizacją. Ułatwi wybranie i odnalezienie interesujących Was obrazów …chyba, że zechcecie zobaczyć je wszystkie! Na mapie znajdziecie aż 36 murali o różnorodnej tematyce. Kryteria doboru jakie przyjęliśmy to poziom artystyczny, wyjątkowość pomysłu oraz okazja na okoliczność, której dany mural powstał. Graffiti kibicowskie (często wielkoformatowe i aspirujące do miana muralu) – pomijamy. Ich przekaz jest zbyt często podszyty agresją. Niemniej…jesteśmy gotowi na dyskusję, mapę możemy dowolnie edytować.
Murale w Białymstoku. Mapa, którą trzeba często korygować!
Pierwsza mapa na blogu Białystok subiektywnie powstała jesienią 2017 roku. Oznaczyliśmy na niej 30 prac street artu. Bezsprzecznie okazała się turystycznym hitem. Tysiące wejść i pobrań oraz … dziesiątki turystów błąkających się po mieście ze zmiętą, zielono-białą kartką. Minęło kilka miesięcy i ogromna część naszej mapy była już nieaktualna. Narzędzie w postaci nieedytowalnego wydruku okazało się być bezużyteczne już wiosną 2018. Dlaczego? Przede wszystkim street art to sztuka ulotna… Dziś mural cieszy oko, jutro zostaje zakryty w wyniku termomodernizacji budynku lub … zniszczony przez wandali. Czasem bronimy murali jak niepodległości ale często ich los jest z góry wiadomy. Co roku Białystok wzbogaca się o nowe, oryginalne prace. Z tych też powodów ze zdziwieniem przyjęliśmy wiadomość, że nasze miasto chce wydać 100 tysięcy złotych na stworzenie szlaku murali (stacjonarne tabliczki i ulotki) . Z drugiej strony może dzięki temu życie niektórych malowideł zostanie ocalone, może zostaną odnowione i trwale przejdą do kanonu zabytków Białegostoku? Lecz co z nowymi, ambitnymi wykwitami street artu? Sytuacja jest dynamiczna!
Murale w Białymstoku. Mapa z 2017 czyli to czego już nie ma…
Warto wiedzieć co przeszło do historii lub jest tymczasowo niewidoczne. Oto mini-galeria murali, których już nie ma… Zniknęły w 2018 roku. Jeżeli interesuje Was ich proweniencja to zapraszamy do naszych archiwalnych wpisów np. TUTAJ i TUTAJ.
Murale w Białymstoku. Mapa interaktywna 2019
Przedstawiamy 36 murali, które warto odnaleźć w przestrzeni Białegostoku. Aby prościej zidentyfikować obrazy związane z konkretnymi wydarzeniami artystycznymi zastosowaliśmy kilka rodzajów znaczników – zajrzyjcie do legendy. Prace, które powstały w wyniku Lumo Bjalistoko, Dni Sztuki Współczesnej oraz akcji Folk on the Street znajdziecie błyskawicznie. Kultowa „Dziewczynka z konewką” ma specjalny wyróżnik. Zapraszamy na ulice naszego miasta. Białystok to wielka, dynamiczna galeria street artu. Oto najlepsze Murale w Białymstoku. Mapa jest do Waszej dyspozycji! Aby dotrzeć do narzędzia błyskawicznie dodaliśmy mapę do głównego menu na blogu. Dobrej zabawy!
Filtruj wg
Mural powstał we wrześniu 2016 roku w ramach Festiwalu Światła i Sztuki Ulicy Lumo Bjalistoko. Twórcy umieścili malowidło na jednej z białostockich szkół średnich a ideę uzasadniają następująco: „Czasem trzeba się oderwać od rzeczywistości, unieść się ponad wszystko, ponad codzienne problemy, ponad pracę, biuro, odetchnąć i złapać Balans. Trzeba pamiętać, że łapanie równowagi jest trudnym zajęciem. Oderwanie od rzeczywistości może się spodobać. Ale przez jaki czas można być oderwanym od rzeczywistości? Jednak warto próbować, bo problemy z innej perspektywy wydają się śmiesznie małe...”.
Ten uroczy mural powstał w 2016 roku w ramach Dni Sztuki Współczesnej. Mural przedstawia chłopca ubranego w kurtkę i kaptur próbującego złowić rybę za pomocą skomplikowanego systemu kołowrotków i linek. Namalowali go rumuńscy artyści z grupy „Sweet Damage”.
Cztery mini-murale na temat tolerancji
Pozostające w cieniu Dziewczynki z konewką, niewielkie ale jakże wymowne! Namalowane przez anonimowego twórcę w październiku 2015 roku w ramach akcji urzędu wojewódzkiego, która miała promować tolerancję. Antyrasistowskiemu przesłaniu historii zawartej w obrazkach towarzyszą słowa Jana Pawła II: „Rasizm jest zaprzeczeniem najgłębszej tożsamości istoty ludzkiej.”
Po Dniach Sztuki Współczesnej z 2012 roku pozostała nam kolorowa ściana w centrum miasta. Dziś niewiele osób pamięta, że jest to kolaż motywów z plakatu DSW, który wygrał ogólnopolski konkurs. Zgłoszono 261 prac - zwycięzcą został Stanisław Szumski "Szum" streetartowiec, urodzony w Gdańsku, student sztuki mediów na warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. W 2012 roku "Gazeta Wyborcza" pisała: "Na poły humorystyczny, na poły ironiczny plakat, pełen dziwacznych stworzeń funkcjonujących obok siebie i przyglądających się sobie, w ciekawy sposób oddaje charakter festiwalu, w którym od lat mieszają się gatunki i konwencje, i który pokazuje jak nieskończenie pojemny jest świat sztuki."
Białystok jest jednym z europejskich miast, które mogą się poszczycić muralem znanego, włoskiego artysty Francesco Camillo Giorgino, znanego powszechnie jako MILLO. Znawcy street artu łatwo rozpoznają „wytwory” Milla – zwykle motywem głównym jest ludzik zagubiony wśród bloków a znakiem rozpoznawczym oszczędność kolorów. Czernie i biele z rzadka przełamuje kolorowymi akcentami. Francesco Camillo odwiedził Białystok w czerwcu 2015 roku w ramach Dni Sztuki Współczesnej.
Z perspektywy lat wydaje się, że ani autorka – Natalia Rak, ani inicjatorzy akcji „Folk on the street” w 2013 roku, nie spodziewali się, że oto tworzą nowy symbol miasta. Mural powstał na ścianie budynku Instytutu Chemii UwB (przed II wojną światową było to Gimnazjum Druskina, szkoła żydowska gdzie m.in. uczyła się Nora Ney) a inspiracją do jego powstania była legenda o wielkoludach z opracowania Wojciecha Załęskiego pt. „Hecz, precz, stała się rzecz. Wydobyte z kufra pamięci”. Dziś Dziewczynkę podlewającą drzewo chce zobaczyć każdy turysta – mało tego, przeogromną popularnością cieszą się gadżety z jej wizerunkiem – kubki, plecaki, zeszyty, magnesy itd. Dziewczynka doczekała się znaczka pocztowego i wielu replik. Właścicielem praw do wizerunku jest Wojewódzki Ośrodek Animacji Kultury w Białymstoku.
Wielkoformatowe obrazy na ścianach białostockich kamiennic wykonane w 1973 roku na okoliczność Dożynek Centralnych (odbywających się oczywiście w Białymstoku) - mogą uchodzić za lokalne pramurale. Twórcy t.j. białostoccy artyści m.in. Anna i Jerzy Łabanowscy wykonali je techniką sgrafitto - nakładając trzy warstwy barwionego tynku wapienno-cementowego. Przekaz prac w warstwie ideologicznej jest oczywisty dla minionej epoki. Oto traktorzysta i młodzi rolnicy niosący plony ciężkiej pracy na wsi. Świadkowie słusznie minionych czasów. Jak dotąd skutecznie opierają się styropianowej pokrywie, która systematycznie okrywa dożynkowe pramurale.
Kolejna praca, która powstała w ramach akcji "Folk on the street". Wydaje się, że wyjątkowo współgra z ideą, którą Cezary Mielko, dyrektor Wojewódzkiego Ośrodka Animacji Kultury wyjaśniał w 2015 roku w następujący sposób: "Żeby zwrócić uwagę na kulturę ludową, ale w sposób taki nowoczesny, atrakcyjny, żeby pokazać, że folklor nie jest nudny, nie jest przestarzały, ale jest ciekawy i naprawdę może dotrzeć do młodych ludzi". Autorka - Paulina Horba - rzeźbiarka, której ulubioną formą jest ceramika - stworzyła przestrzenną płaskorzeźbę z ceramicznych kafli. Popularne scrabble układają się w hasła, które wyszły już z użycia, to podlaska gwara - nieznana młodym białostoczanom. Odczytujemy następujące słowa: małanka czyli błyskawica, skawarotka czyli patelnia, kiziak czyli źrebak.
W 2016 przypadła 170 rocznica urodzin i 100 rocznica śmierci Henryka Sienkiewicza – w związku z tym Sejm i Senat RP ustanowiły rok 2016 rokiem Henryka Sienkiewicza. W naszym mieście powstał na tę okoliczność oryginalny mural autorstwa znanego twórcy street artu – Dominika Rutkowskiego. Jego prace możemy oglądać w Gliwicach, Poznaniu, Ełku ale i w odległych zakątkach Europy m.in. w Wiedniu. Jakkolwiek malowidło ma swój urok – to wprowadza wielu, zwłaszcza młodszych mieszkańców w konsternację – w autobusie można nie raz usłyszeć pytanie, czy to możliwe, że Henryk Sienkiewicz zmarł w 2016 roku?
Mural na ul. Batalionów Chłopskich powstał w 2013 roku po serii rasistowskich ataków w Białymstoku. Stowarzyszenie „Normalny Białystok”, które zrzesza ludzi propagujących wielokulturowość miasta, dostało propozycję od artystów z grupy Chekosart. Choć ci twórcy na co dzień działają we Włoszech, traf chciał, że akurat przebywali na wakacjach w Białymstoku. Mieli gotowy pomysł na mural. Malowidło przedstawia czarnoskórą kobietę. Na dole widnieją słowa Kazimierza Przerwy-Tetmajera: „Ludzie są równi, tylko nierówność ich dzieli”. Przekaz jest prosty – kobieta zdejmuje „białą” maskę, przestaję się ukrywać, nie boi się pokazać swojej prawdziwej twarzy…
Ogromne, religijne malowidło umieszczono na ścianie szczytowej bloku, który stoi naprzeciwko Sanktuarium Miłosierdzia Bożego. Właśnie tam, 28 września 2008 roku, dokonano beatyfikacji ks. Michała Sopoćki. Powierzchnia muralu to bagatela - 300 metrów kwadratowych! W obrazie dominuje postać ks. Sopoćki z różańcem. Tuż za nim widnieje cień św. Faustyny. Malowidło jest dla rzymskich katolików czytelne wielowymiarowo: wileńska Ostra Brama, dzienniczek, różaniec... Mural wywołał wiele kontrowersji ale bez wątpienia stanowi emanację uczuć dużej części katolickich mieszkańców Białegostoku. Autorem pracy jest Rafał Roskowiński, twórca Gdańskiej Szkoły Muralu - jego murale są szeroko znane w kraju a na Podlasiu znajdziemy ich kilkanaście! (Szukajcie na naszym blogu: Wizna, Łomża, Wasilków...)
"Liberecon por la Mondo" oznacza w języku esperanto "Wolność dla świata". Ludwik Zamenhof, twórca esperanto, najbardziej znany białostoczanin na świecie, stworzył nie tylko język ale i idę. Wymarzona przez Zamenhofa wielonarodowa wspólnota, żyjąca w poszanowaniu dla lokalnych społeczności uniknęłaby doświadczenia wojen. Mural powstał na zlecenie Białostockiego Ośrodka Kultury/Centrum im. Ludwik Zamenhofa. Przedstawiciele Centrum wyjaśniali: "Idee patrona naszej placówki przy ul. Warszawskiej 19 łączą się z ideałami wolnościowymi, dlatego postanowiliśmy zrealizować działanie w przestrzeni, które być może wywoła u patrzących pewną refleksję. Pozwoli zastanowić się nad współczesnym pojęciem wolności oraz zdefiniować, czym ona dla nas naprawdę jest." Autorem malowidła jest Maciej Szupica - grafik, artysta wizualny, reżyser, scenograf. Szupica jest absolwentem Wydziału Grafiki ASP w Gdańsku, ma w swoim dorobku ponad 80 wideoklipów i filmów reklamowych, za które zdobył wiele nagród. Współpracował z wieloma grupami muzycznymi oraz instytucjami takimi jak Narodowy Instytut Audiowizualny, Europejskie Centrum Solidarności w Gdańsku, Muzeum Emigracji Polskiej w Gdyni. Mural odsłonięto 6 października 2018 roku.
Mural odsłonięty w 2008 roku - wykonany przez poznańskiego artystę mieszkającego w Białymstoku - Andrzeja Muszyńskiego. Wybór miejsca i tematyki nie jest przypadkowy - to tutaj stał kiedyś dom w którym urodził się i mieszkał Ludwik Zamenhof - twórca międzynarodowego języka Esperanto. Malowidło przedstawia nie tylko najbardziej znanego białostoczanina ale także jego sąsiadów oraz przyjaciół - zamordowanego przez hitlerowców esperantystę - Jakuba Szapiro oraz Abrahama Zbara.
Mural został odsłonięty we wrześniu 2017 roku. Przedstawiona na nim Matka Natura nie epatuje i nie razi kształtem czy wielkością... jest naturalna, wtapia się w otaczającą zieleń. Twórcy pisali: "Matka Natura dziwi samym swoim wystąpieniem a nie strukturą i kolorystyką". Praca wykonana została w ramach Festiwalu Światła i Sztuki Ulicy Lumo Bjalistoko. Projekt: Magdalena Talmon.Wykonanie: M. Ceirowski. Produkcja: D. Dworakowski. Uwaga: aby zobaczyć ten mural wystarczy się dobrze rozejrzeć będąc na ul. Branickiego na wysokości Galerii "Biała". Patrzymy na południe!
"Matka Natura - Woda/Biała" to mural, który pojawił się w październiku 2018 roku z okazji V edycji Festiwalu Lumo Bijalistoko. Praca znajduje się na szczytowej elewacji bloku przy ul. Zwierzynieckiej 5 i jest kontynuacją cyklu - pierwsza matka natura powstała dokładnie rok wcześniej. Wykonana w tej samej konwencji i przez tych samych artystów: Biała to rzeka przepływająca przez Białystok: "Ukryta gdzieś w środku miasta, drzemiąca w jego zakamarkach, często pod powierzchnią, dba o niezbędną do życia wodę. Znajdziemy ją pod korzeniami drzew, którym daje życiodajną energię i w liściach, które rozwijają się dzięki jej sile. Coraz trudniej jej dbać o zachowanie równowagi w naturze" - wyjaśniali pomysłodawcy pracy. Autorką projektu jest Magdalena Talmon. Pracę wykonał M. Ceirowski. Za produkcję odpowiada Damian Dworakowski.
Nikt chyba nie wie kto jest autorem obrazka, który pojawił się w podwórzu przy ul. Lipowej 24 późnym latem 2017 roku. Oto sielskie przedstawienie podlaskiej wsi - dwa bielone domki kryte strzechą, otoczone ogrodem kwiatowym. Malwy, słoneczniki a na drewnianym płotku ptaszyna, która przypomina zimorodka (lecz wg. znawców zimorodkiem nie jest). Dla jednych piękny, dla innych kiczowaty - mini mural typu makatka. Z pewnością ożywia smutne podwórze i jest jedynym muralem na reprezentacyjnej ul. Lipowej.
Mural upamiętniający 42 Pułk Piechoty
Dzięki dofinansowaniu miasta i Rady Rodziców na ścianie szkoły w centrum miasta powstał trójpłaszczyznowy mural upamiętniający 42 Pułk Piechoty, stancjonujący w międzywojennym Białymstoku. Mural zaprojektowali uczniowie. W wyniuku konkursu wyłoniono zwycięski projekt na którym widnieją dwa herby: 42. Pułku Piechoty, Białegostoku i logo szkoły na tle biało-czerwonej flagi. Dyrektor szkoły, E. Haraburda wyjaśnia: "To kolejna forma uczczenia 100-lecia niepodległości Polski. W dole muralu widzimy zarys Białegostoku i miejsc związanych z pułkiem. To m.in. ratusz, kościół katedralny czy cerkiew św. Ducha na Antoniuku." Mural powstał w październiku 2018 roku.
Prosty w formie mural jest swoistą reklamą i pamiątką po festiwalu Up To Date z 2015 roku. Przygotowała go blisko trzydziestoosobowa grupa wolontariuszy pod okiem Emilii Muśko. Granatowy kolor oraz hasła przewodnie imprezy - Pozdro Techno i Music is everything zdominowały ogromną powierzchnię na rogu ulic Kraszewskiego i Ogrodowej. Nudny, szary budynek zamienił się w wielki błękit, który wiosną 2017 roku stał się tłem do zdjęć teledysku Organka "Wiosna". Festiwal Up to Date to święto muzyki elektronicznej, którego nowatorska i niebanalna forma z roku na rok przyciąga do Białegostoku co raz większe rzesze fanów gatunku. Pod tym muralem zniknęło kolorowe, nieco chaotyczne grafitti z motywami z krajobrazu Białegostoku.
Choć niewielki i ukryty wśród bloków to warto ten mural odnaleźć! Wykonali go uczniowie z pobliskiej podstawówki wspólnie z ojcem polskiego muralu - Rafałem Roskowińskim. 7 czerwca 2018 roku powstała praca poświęcona muzyce i tańcom tradycji krajów z których pochodzą uczniowie szkoły. Na skromnym obrazie widzimy czeczeńskiego tancerza lezginki, krymskie tatarki i muzyka w stroju podlasko-kurpiowskim. Autorzy malowidła chcieli zaakcentować coś, co łączy wszystkie narody i jest uniwersalne – muzykę i taniec. Akcję sfinansowało miasto Białystok w ramach projektu „Skarbnica znaczeń – wykorzystanie metody projektu w pracy edukacyjnej”.
Jesienią 2018 roku, z inicjatywy białostockiego IPN-u powstało "Selfie Niepodległości", na którym bez trudu rozpoznamy Józefa Piłsudskiego, Romana Dmowskiego, Ignacego Paderewskiego, Wincentego Witosa, Wojciecha Korfantego oraz Ignacego Daszyńskiego... robiących sobie wspólne zdjęcie - selfie 🙂 Oryginalne malowidło powstało we współpracy z Jarosławem Fabisiem, znanym w Polsce street arterem. Jest to pierwsza grafika w naszym mieście dotycząca stulecia 1918 roku. Autor wyjaśniał: "Mural nie ma być o tym, ile Polska przecierpiała" - nie należy się umartwiać lecz cieszyć z odzyskania niepodległości. Słusznie! Oto historia bez nadęcia, która przemówi do dzisiejszych nastolatków. Fabiś podkreśla, że ojcowie niepodległości różnili się w swoich poglądach ale potrafili współpracować dla wyższego dobra. Malowidło ma około 170 metrów kwadratowych na które zużyto ok. 90 litrów farby.
W sierpniu 2015 roku, podczas festiwalu Wschód Kultury/Inny Wymiar Stowarzyszenie Kreatywne Podlasie, stworzyło mural wyjątkowy, pierwszy tego typu na świecie! Jest to kolaż trzech technik artystycznych: płaskorzeźby, muralu i instalacji świetlnej. Wypukłe elementy i światła - w zależności od pory dnia zmieniają odbiór i tło pracy. Na stronie Street art. Sztuka ulicy w Białymstoku czytamy: "Myśl przewodnia tego muralu bazuje na motywach ludowych oraz wzorze kobiety i domu. Panorama wykonana uproszczoną kreską jest wpasowana w okoliczną przestrzeń. Drewniana zabudowa znajduje się kilkadziesiąt metrów od muralu, w centrum miasta. Jej zaletą jest wykorzystanie ruchu słońca i przekształcanie się cienia wokół twarzy. Pod reliefem zawoalowana jest druga twarz – inne oblicze wizerunku, widoczne tylko przy naszym bliskim kontakcie z pracą. Została tu wykorzystana innowacyjna technologia wtopienia świateł w powierzchnię muralu, która w nocy zmienia kontekst pracy. W nocnej wersji muralu kolażowego pojawiają się bioniczne włosy, ułożone ze ścieżek układu scalonego mikroprocesora. Drewniane domy z wersji dziennej znikają. Na ich obszarze ukazują się drapacze chmur tworzące bajeczne miasto przyszłości, mieniące się kolorami neonów i reklam oraz miejskiej egzystencji. W dzień tworzy przestrzenną pracę graficzną, w nocy umożliwia wykorzystanie instalacji świetlnej do zmiany kontekstu dzieła."
Mural powstał w czerwcu 2015 roku - został namalowany przez dzieci ze szkół, przedszkoli i stowarzyszeń, działających na wielkich blokowiskach Białegostoku. Mali mieszkańcy Leśnej Doliny, Słonecznego Stoku i Zielonych Wzgórz uczyli się tolerancji i otwartości. Paw, który składa się z wielu kolorów odwzorowuje mozaikę kultur Białegostoku, uczy otwartości, poznawania i szacunku dla odmienności. Akcja była wspólnym działaniem policji, urzędu miejskiego, Galerii im. Śledzińskich, Stowarzyszenia Pomocy Rodzinie i Dzieciom SZANSA oraz Ośrodka Uchodźców Budowlani w Białymstoku. Przyjrzyjcie się dokładnie - na ogonie pawia widać odciśnięte rączki dzieciaków!
Jeden z białostockich pra-murali, który opiera się styropianowi. Znajduje się w centrum miasta, na szczycie powojennej kamieniczki z podcieniami. Miejsce to jest powszechnie nazywane "przystankiem pod filarami". Malowidło powstało w 1973 roku w ramach ozdabiania miasta na okoliczność Dożynek Centralnych. Kompozycję wykonał Stefan Rybi. Widzimy tu kilka postaci z epoki baroku z dokumentami potwierdzającymi, że Białystok może się rozwijać na bazie przywileju nadanego przez Augusta III Sasa w 1749 roku. Mural od lat wprowadza w błąd i turystów i mieszkańców...Wedle dzisiejszego stanu wiedzy Białystok otrzymał prawa miejskie w 1692 roku a w roku1749 tylko je powtórzono. Lecz o tym w 1973 roku nikt jeszcze nie wiedział.
Mural, który wszedł w przestrzeń miasta bez rozgłosu...tak jak bez rozgłosu odchodzi stary Białystok. "Przenikanie" powstało jesienią 2017 roku w ramach Festiwalu Lumo Bijalistoko. Twórcy wyjaśniają: "Streetartowa panorama miasta pokazuje elementy dawnego i współczesnego Białegostoku na jednym planie. Mapa po lewej stronie jest kopią historycznej mapy z 1935 roku. Mapa po prawej stronie to współczesna mapa miasta. Góra pracy odnosi się do drewnianej zabudowy, która uleciała z przestrzeni miasta. W górną część pracy wkomponowany jest relief dopełniający kompozycję graficzną o przestrzenne szkielety drewnianej zabudowy, która odeszła po zniszczeniach wojennych. Elementami uzupełniającymi mural są technologie świetlne: neonowe domy oraz kontur współczesnej mapy, nałożony na historyczny plan miasta - widoczne w nocy. (...) Historia plecie różne scenariusze i pozostawia po sobie wiele śladów. Tkanka współczesności składa się z kolażu wcześniejszych form. Odmienne stylistyki, materiały, autorzy, geopolityka, społeczeństwo tworzą wielobarwną tkankę. Budynki stawiano, remontowano, przebudowywano, niszczono. Zmiany - poprzez tworzenie i niszczenie- były wywołane celową działalnością, ale też naturalnymi procesami degradacji. Czasami konieczność teraźniejszego działania pozbawiona była refleksji o przyszłości. Czasami wizje kierunków zmian sięgały wielu lat naprzód. Bieżące potrzeby zaspokajane były bieżącymi naprawami. Struktura się zmieniała, czasy się zmieniały, ludzie się zmieniali."
Smok-kurczak przyleciał do Białegostoku w maju 2012 roku, rozsiadł się na dwóch obszernych ścianach podczas 27 Dni Sztuki Współczesnej. W stolicy Podlasia zagościł wówczas Paweł Kozłowski czyli Swanski – znany malarz, ilustrator, grafik i projektant współpracujący z takimi potęgami jak Pepsi czy Red Bull. Jego murale zdobią ściany budynków od Warszawy, przez Berlin, Bristol do Los Angeles. Otrzymał nagrodę za teledysk do utowru Marii Peszek pt. „Moje miasto” W swojej twórczości użył już motywu pierzastego stworzenia – ni to kogut ni to wąż stanowił motyw w kolekcji ubrań marki Turbokolor należącej do Swanskiego.
Dwaj niemieccy artyści street-artowi: BASE23 i Tobias Kroeger przybyli do Białegostoku w czerwcu 2014 roku aby stworzyć intrygujące malowidło na białostockim osiedlu Dziesięciny. Przyzwyczailiśmy się już, że Dni Sztuki Współczesnej a zwłaszcza East Side Street Art, obfitują w wydarzenia po których Białystok dziedziczy niebanalne pamiątki. „ESSA to wydarzenie artystyczne, które prowokuje i na gorąco prezentuje wizualną stronę sztuki ulicznej. Każdego roku wybierane jest nowe miejsce w Białymstoku i zamieniane w galerię obrazów stworzonych przez zaproszonych specjalnie na tę okazję gości” (Gazeta Wyborcza – 13.05.2010). Co widzimy na ul. Gajowej? Podobno połączenie stylu klasycznego i kubizmu. Czy to stwór wyskakuje z przerażającej głowy czy też ową głowę zdobi hełm podobny do tych, które nosili wikingowie? Sami zadecydujcie…
Mural na ścianie VII Liceum Ogólnokształcącego odsłonięto w grudniu 2015 roku. Upamiętnia patronów szkoły czyli nauczycieli tajnego nauczania działających na Białostocczyźnie w latach 1939-1945. Pracę zaprojektował warszawski malarz Paweł Lubiński a w jej tworzeniu brali udział uczniowie liceum. Namalowano twarze nauczycieli tajnego nauczania i wiatrak z miejscowości Ponikła, gdzie m.in. działały tajne komplety. Mural jest pięknie podświetlony.
Tkana opowieść o chłopcu i pieczeniu chleba
Niemałą sensację wywołało malowidło, które powstało latem 2017 roku na osiedlu Białostoczek. Chłopiec z obrazu od razu zaskarbił sobie serca białostoczan. Wykonali go artyści z białoruskiej grupy TAKTAK jako towarzysza dla Dziewczynki z konewką. Jest to największy folkowy mural w Polsce mierzy… 36 na 10 metrów. O inspiracjach twórców czytamy na stronie WOAK: "Mural powstał w ramach prowadzonej przez Wojewódzki Ośrodek Animacji Kultury w Białymstoku akcji Folk on the Street, która łączy tradycję ludową ze street artem. Powstawały już murale i instalacje inspirowane ludową legendą, podlaską gwarą, wycinanką czy koronką, tym razem artyści sięgnęli do tkaniny dwuosnowowej. Fani kultury ludowej i miłośnicy street artu pierwowzór nowego muralu mogą odnaleźć w pracy pt. „Pieczenie chleba”, której autorką jest pani Lucyna Kędzierska, tkaczka z Wasilkowa."
Drugi białostocki mural kolażowy powstał w ramach Festiwalu Światła i Sztuki Ulicy Lumo Bjalistoko jesienią 2016 roku. Pomysłodawcy i wykonawcy czyli Stowarzyszenie Kreatywne Podlasie tak piszą o swoim nietuzinkowym dziele: "Tribute to Tesla – to unikatowa praca powstała w 160. rocznicę urodzin genialnego wynalazcy, Nikoli Tesli, który jest dla nas inspiracją. Tworząc ten mural, chcieliśmy oddać hołd twórcy epokowych wynalazków i rozwiązań, z których korzystamy do dzisiaj. W pracy połączyliśmy trzy techniki – mural, relief i instalację świetlną. Łącząc je do tej unikatowej formy wypukłego, świecącego muralu, chcieliśmy nawiązać do twórczości Tesli, który poszukiwał nowych rozwiązań technologicznych. Tym wyjątkowym muralem chcieliśmy przypomnieć i uhonorować wybitnego wynalazcę." Wielka szkoda, że ta świetna praca powstała w tak mało eksponowanym miejscu!
Choć znajduje się w centrum miasta niełatwo go namierzyć. Bardzo blisko kultowej Dziewczynki z konewką – na szczytowej ścianie jednego z bloków, cieszy oko klientów małej piekarni – niestety jest niemal niewidoczny dla tysięcy mieszkańców przemieszczających się główną arterią miasta – Aleją Józefa Piłsudskiego. Obraz powstawał przez trzy dni w październiku 2015 roku. Równolegle Stowarzyszenie na rzecz Kultury i Dialogu 9/12 zorganizowało warsztaty antydyskryminacyjne. Inicjatorem akcji była Fundacji Klamra, która w wielu polskich miastach realizowała projekt „Mowa Miłości”. Mural wyraźnie odnosi się do białostockich tradycji włókienniczych, a napisy i symbole nawiązują do pamięci o byłych mieszkańcach miasta, m.in. Żydach, Niemcach czy Rosjanach. Mural został zdewastowany w styczniu 2018 roku - wtedy to nieznany wandal nabazgrał swastykę na menorze (świeczniku siedmioramiennym, który jest symbolem judaizmu). Odzew był natychmiastowy. W społecznej akcji, zorganizowanej w przeddzień Międzynarodowego Dnia Pamięci o Ofiarach Holokaustu, uczestniczyli białostoczanie, miejscy aktywiści, organizacje pozarządowe i prezydent miasta Tadeusz Truskolaski. Mieszkańcy miasta spotkali się z przedstawicielami m.in. Fundacji Klamra, Stowarzyszenia 9/12, Normalnego Białegostoku, Towarzystwa Przyjaciół Kultury Żydowskiej i wspólnie naprawili malowidło. Dodatkowo mural został uzupełniony o kolorowe odbicia dłoni uczestników happeningu. Akcja została finansowo wsparta przez miasto Białystok.
Wiecznik Białostocki - taka gazeta nigdy się nie ukazała ...ale mogłaby się ukazać dnia 12 listopada 1918 roku. Orginalny mural w formie szaplty z epoki, upamiętniający czasy odzyskiwania niepodległości został odsłonięty 12 listopada 2018 roku. Znajduje się na historycznej kamienicy, jedenej z ostatnich w tej okolicy, pamiętających wiek XIX. Mural został wykonany z niezwykłą dbałością o szczegóły. "Tło pracy ma imitować kartę dawnej gazety, z wszelkimi niedoskonałościami technicznymi, pozostałościami i zabrudzeniami drukarskimi. Mimo wykorzystania współczesnych technik realizacyjnych, które pozwalały na uzyskanie niemal idealnie równych wykrojów liter, w pracy można zauważyć błędy maszyny drukarskiej, jakie pojawiały się w tamtych czasach. Celowo pozostawiono rozmazania tuszu, błędy drukarskie, zagięcia, zacieki, aby w jak największych stopniu odwzorować wydawnictwo z epoki. Również sposób odwzorowania fotografii tytułowej – znanego kadru, symbolicznego dla wydarzeń z listopada 1918 r., prezentującego powitanie Józefa Piłsudskiego na warszawskim dworcu kolejowym – odpowiada technikom stosowanym w ówczesnej prasie." (Cytat:http://bialystok.wyborcza.pl/bialystok/7,35241,24160502,powitanie-pilsudskiego-wiecznik-bialostocki-na-elewacji-kamienicy.html ). Autorzy Wiecznika to ekipa ze Stowarzyszenia Kreatywne Podlasie. Projekt dofinansowało Miasto Białystok.
Duet "Etnograff" - twórcy muralu-wycinanki tak piszą o swojej działalności: „Etnograff tworzą Katarzyna „Katka” i Maciej „Kamer” Szymonowiczowie, którzy podejmują działania artystyczne w przestrzeni pomiędzy starym, a nowym czasem zachowując przy tym postawę współczesnego twórcy ludowego". Ich prace balansują na granicy dźwięku, formy i koloru. "Mieliśmy nawiązać do tradycyjnej ludowej sztuki z Podlasia. Wybraliśmy więc wycinankę ponieważ dawna technika tworzenia wycinanki ludowej jest zbliżona do techniki szablonu stosowanej w sztuce street art. Te podobieństwa łączące stary i nowy czas, posłużyły nam jako punkt wyjścia. Katka uwielbia tworzyć autorskie wycinanki, przygotowała więc specjalnie na tę okazję projekt wzorów, z których stworzyliśmy kompozycję muralu. Mural prezentuje także podlaskie wzory ludowe i poprzez to łączy autentyczne formy tradycyjne ze współczesnym ujęciem tematu". Gigantyczna wycinanka została namalowana w sierpniu 2015r, w Białymstoku, w ramach akcji Folk on the street” zorganizowanej przez WOAK Białystok. Tytuł pracy „Wycięte z Natury” ma podwójne znaczenie, mural jest inspirowany pięknem dzikiej podlaskiej natury ale jest również znakiem solidarności z Ogólnopolską Kampanią na rzecz rzadkich i ginących gatunków ptaków jestem na pTAK!.
Mural o powierzchni 30 metrów, który upamiętnia stalinowskie zsyłki na wschód namalowano jesienią 2013 roku. W tym miejscu powstaje Muzeum Sybiru, dlatego pracę ostatnio „ozdobiła” podwieszona rura. Mural prawdopodobnie zniknie w efekcie prac budowlanych, jednak w momencie powstawania mapy wciąż istnieje (początek grudnia 2018) Autorem i wykonawcą sugestywnego obrazu jest Jerzy Muszyński. Swoją pracę artysta opisał w następujący sposób: "Ofiarą „deportacji na wschód” padły tysiące ludzi. Co piąty mieszkaniec Białegostoku zniknął bez śladu. Społeczną strukturę rozwiał podmuch rozpędzonych pociągów… Chcąc unaocznić powyższe wyobrażenie, przyjmuję symboliczne ujęcie tematu. Wizualną impresje wspomnienia minionych wydarzeń buduję z motywu rozwianych dmuchawców będących aluzją do ludzkich losów. Mam nadzieję, że moja praca poprzez inspiracje do zadumy nad ulotnością życia w kontekście historii, będzie jednocześnie pobudką do refleksji nad wartością relacji międzyludzkich tu i teraz."
Ostatni z trzech murali, które powstały w czasie Lumo Bjalistoko 2016 jest trudny to znalezienia nawet dla mieszkańców Białegostoku. Ukryty wśród bloków zaskakuje prostotą i pięknem. Tym razem nie jest to praca przesycona ładunkiem ideologicznym… Twórcy opowiadali o swojej koncepcji w następujący sposób: "Wierzymy, że streetart może zdobić nie tylko wielkie ściany w prestiżowych lokalizacjach, ale poprawiać jakość życia w najbliższym otoczeniu mieszkańców zwykłych osiedli. Chcemy, aby tego typu formy sztuki powstawały w przestrzeni Białegostoku, a streetart był kojarzony z ciekawymi pracami, dającymi chwilę refleksji czy uśmiechu. Naszą pracą chcieliśmy wkomponować w istniejącą ścianę, aby wyglądała zarówno realnie, jak i bajkowo. Bez dodatkowego tła i tworzenia oderwanej od otoczenia powierzchni".
Portret Zofii Nałkowskiej powstał w 2014 roku z okazji 130 rocznicy jej urodzin i 60 rocznicy śmierci. Nałkowska – pisarka i działaczka społeczna stała się bohaterką muralu upamiętniającego 3.Dni Różnorodności Kobiet. Organizowały je Dziew/czyny. "DZIEW/CZYNY (…) To oddolna inicjatywa, która angażuje różnorodne środowiska kobiet i mężczyzn mieszkających i działających w Białymstoku. Przedsięwzięcie propaguje współpracę białostoczanek w ramach kolektywnych działań o charakterze kulturalnym i społecznym oraz koncentruje się na rozpowszechnianiu idei równego traktowania kobiet i mężczyzn w społeczeństwie." Pracę zaprojektowały Sylwia Kaczanowska i Karolina Kowalska. Wykonali: Sylwia Kaczanowska, Ula Stachijuk, Marcin Matysiuk oraz Anna Kozicka.
To chyba najchłodniej przyjęty białostocki mural. Uznany za zbyt krzykliwy i … niezrozumiały. Ozdobił ścianę kamienicy, która już rok wcześniej została pokryta muralem (nr.? na naszej mapie). Wielkoformatowe malowidło przedstawiające żubry – symbole Podlasia, powstało w ramach akcji East Side Street Art organizowanej w ramach Dni Sztuki Współczesnej w 2013 roku. Mural stworzyło dwóch artystów z Niemiec – Morten Andersen i BASE23.
Zostaw komentarz